۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۱ - ۱۱:۴۹
کد خبر: ۱۲۷۵۳۰
بخش اول؛

تشریح مسأله آرزو در درس خارج آیت الله مرتضوی

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه خراسان در درس خارج فقه خود با بیان مطالب اخلاقی پیرامون آرزو گفت: مطلق آرزو نعمت است؛ اما سوء استفاده از آن نقمت محسوب می شود.
آيت الله مرتضوي درس خارج فقه


به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله حسن مرتضوی از استادان خارج فقه حوزه علمیه خراسان، روز گذشته در پایان درس خود درباره مسأله آرزو نکاتی را به شاگردان حاضر در درس یادآور شد و گفت: اصل تمنی و امل(آرزو) برای همه موجودات نعمت است مورچه اگر به امید گندم یا جو نباشد از لانه خود بیرون نمی آید طلبه اگر به امید فضل و کمال نباشد از منزل خارج نمی شود و همچنبن زارع زمین را کشت نمی کند و آب نمی دهد اگر به امید دریافت محصول نباشد.

استاد خارج فقه حوزه خراسان در ادامه گفت: اصل آرزو و امید خوب است و این نعمت بشمار می آید و استفاده از نعمت خوب است لکن سوء استفاده ار آن بد است و همچنین علم و مال و ثروت نیکو است اگر سوء استفاده از آن نشود اگر مال خویش را به ربا دهی یا به حرام به کار بگیری نقمت می شود.

آیت الله مرتضوی با نقل حدیث شریف عن النبی صلی الله علیه واله:(الامل رحمه لامتی و لولا الامل ما رضعت والده ولدها و لاغرس غارس شجرها) امید و آرزو، رحمت برای امت من است و اگر امید و آرزو نبود، هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد و هیچ باغبانی نهالی نمی کاشت، (بحار الانوار، ج47، ص271) داستانی از حضرت عیسی در همین رابطه چنین بیان داشت که، حضرت عیسی از مزارع عبور میکرد پیرمردی را دید که با مشقت مشغول کندن زمین بود.حضرت عیسی از خداوند خواست که آرزو و امل رو از این شخص بگیرد. در همان لحظه مشاهده کرد که پیرمرد بیل خویش را به زمین انداخت و راحت خوابید. حضرت از خداوند دوباره در خواست کرد که او را به حالت قبل برگرداند. در همان لحظه آن شخص بلند شد و دوباره مشغول زراعت شد. حضرت عیسی به او رسید از او پرسید دو حال مختلف از تو دیدم چرا دست از کار کشیدی و پس از مدتی دوبار مشغول شدی، گفت در بین کاربه من القا شد چرا این قدر کار میکنی تا کی زحمت بکشی پیرشده ای و به کهولت سن رسیده ای من منصرف شدم واز این رو خوابیدم آما پس از آن دوباره به من القا شد این حرف ها چیست تا زنده است آدم باید کار کند شاید تا سال های سال زنده باشم بنابراین برای زندگی و مخارج آن باید زحمت کشید (بحارالانوار، ج41، ص923).

این داستان به ما می فهماند که اگر آرزو و امل نباشد انسان دست به کاری نمی زند از این رو مطلق تمنی و آرزو خوب است.

آیت الله مرتضوی در پایان گفت: امام علیه السلام خطاب به خداوند می فرماید تمنی من را تبدیل به توجه به عظمت خودت کن حسد مرا تبدیل به قدرت خودت کن هر چند که گفتیم مطلق تمنی از نعمات الهی است که باید سعی شود در راه خودش استفاده کنیم والا اگر در راه خودش استفاده نشود، این نقمت می شود./933/پ203/س

ارسال نظرات