عضو شورای استانی حوزه علمیه خراسان شمالی:
دائم الربوبیت حق‌تعالی مستلزم دائم العبودیت انسان است
خراسان شمالی - حجت‌الاسلام نجفی گفت: همان‌گونه که خداوند دائم الربوبیه است بنده هم باید دائم العبودیه باشد؛ یعنی حق خداوند است که بندگان همیشه او را بندگی و پرستش کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام محمد نجفی زاده، عضو شورای استانی حوزه علمیه خراسان شمالی، امروز در نشست با طلاب حوزه علمیه استان، به تبیین معنای صحیح بندگی پرداخت و اظهار کرد: برای شناختن انواع شرک‌های خفی در مقام بندگی باید معنی بنده و بندگی را به‌درستی بدانیم.
وی افزود: هر عاقلی پس از تفکر و تدبر در هستی خود و دیگر آفریدگان می‌فهمد که اصل زندگی و آثار و لوازم آن‌همه از حضرت آفریدگار است و هیچ‌کس از خود هیچ ندارد و همه در جمیع شئون وابسته به آن حضرت‌اند و آنچه در خود و دیگران می‌بیند همه را از خداوند می‌داند.
حجت‌الاسلام نجفی زاده اضافه کرد: بر این اساس همه ما ملک و مملوک و بنده حقیقی آفریدگار هستیم و به همین دلیل نیز حق‌تعالی در آیه 93 سوره مریم می‌فرماید: در آسمان‌ها و زمین کسی نیست مگر اینکه بنده پروردگار عالم است.
وی تصریح کرد: زمانی که انسان خود را به نیستی و فقر ذاتی و نیازمندی از هر جهت و عجز و ذلت ببیند و خداوند را به هستی مطلق و بی‌نیازی ذاتی و توانایی و عزت بشناسد به طوری که اگر یک لحظه او را رها کند هیچ خواهد بود، پس در هر آن خود را در برابر مولا و مالک خود ذلیل و نیازمند می‌بیند.
حجت‌الاسلام نجفی زاده ادامه داد: در چنین وضعیتی به حکم عقل باید در هر آن ذلت و نیازمندی خود را به مولایش اظهار کند و این اظهار تذلل را عبادت و پرستیدن می‌گویند، برای اینکه حق مولا و سپاس نعمت بی‌پایان او را تا آنجا که می‌تواند ادا کند هرچند از عهده آن برنمی‌آید تا مبادا او را به خود واگذارد و نعمت‌هایش را از او ببرد.
وی با بیان اینکه بنده باید همیشه در عبادت باشد، اظهار کرد: چنانچه خداوند منعم و دائم الربوبیه است بنده هم باید دائم العبودیه باشد؛ یعنی حق خداوند است که بندگانش همیشه او را بندگی و پرستش کنند.
حجت‌الاسلام نجفی زاده خاطرنشان کرد: بر این اساس بر عهده بندگان است که در برابر نعمت‌های همیشگی و بادوام خداوند دائماً او را بپرستند؛ ولی خداوند کریم اولاً بندگان خود را در چگونگی پرستش حیران و سرگردان وانگذاشت و به وسیله رسول اکرم (ص)، چگونگی عبادات را بیان فرموده و از اینکه کسی به خیال و وهم خود طریقه‌ای درست کند برای عبادت پروردگار عالم، نهی فرموده و آن را بدعت و حرام دانست.
وی تصریح کرد: همچنین حق‌تعالی امر را بر بندگان خود سهل و آسان فرمود چنانچه از عبادات بدنی تنها در شبانه‌روز هفده رکعت نماز و در سال یک ماه روزه و در عمر یک‌مرتبه حج و از عبادات مالی زکات و خمس را با کمال سهولت واجب فرموده و عجیب‌تر اینکه در برابر همین عبادت جزئی، چه پاداش‌های بزرگی قرار داده است.
حجت‌الاسلام نجفی زاده اضافه کرد: خداوند ادای واجبات را یگانه وسیله قرب به حضرتش معرفی کرده و سعی در نوافل و مستحبات را طریق زیادتی قرب و ارتفاع درجات خبر داده است؛ اما شرط صحت و قبولی و تأثیر هر عبادتی را اخلاص خوانده است.
وی اظهار کرد: پس اگر در عبادتی چه واجب و چه مستحب علاوه بر بندگی خداوند جلب نظر خلق و مدح و ثنای آن‌ها هم جزء نیتش باشد آن عبادت باطل، بلکه حرام و جزء گناهان کبیره‌اش شمرده می‌شود./9314/
ارسال نظرات