جامعه نیازمند تبیین درست مفاهیم ایثار و شهادت است
حسین رمضانی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با بیان اینکه فرهنگ ایثار و شهادت فرهنگ دفاع غیرتمندانه از دین و ناموس وطن است، خواستار ارائه درست مفاهیم از سوی مسؤولان شد و گفت: فرهنگ ایثار و شهادت فرهنگ دفاع غیرتمندانه از دین و ناموس وطن است و این چنین بوده و خواهد بود.
عضو هیأت علمی گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به اینکه همۀ جوامع به فرهنگ ایثار و شهادت نیاز دارند، اظهار داشت: یک جامعه با توجه به تهدیدات درون و برون مرزی‌ای که همواره با آن‌ها روبه‌رو است، نمی‌تواند خالی از میل به دفاع از ارزش‌ها و حدود اجتماعی، مرزی و وطنی خود باشد. ما باید حواسمان باشد که فرهنگ ایثار و شهادت که فرهنگ دفاع غیرتمندانه از دین و انقلاب و اسلام و وطن بود، را با تعابیر القائی ناشی از تفکر غربی، تخریب نکنیم.
وی افزود: طبیعتاً شما وقتی مورد خشونت واقع می‌شوید و وقتی که باید از خودتان در برابر خشونت دفاع کنید، ناچارید دست به خشونت بزنید؛ اما مسأله این است که این خشونت در مقام دفاع است؛ این خشونت تجاوزگرانه نیست. آن خشونتی بد و مذموم است که ابتدایی و تجاوزگرانه باشد، اما آن خشونتی که در مقام دفاع از خود است، نه تنها نیکوست بلکه استقرار نظم موجود در هر جامعه‌ای منوط به وجود همین انگیزه و همین غیرت است. قرآن کریم هم در آیۀ شریفۀ 194 از سورۀ بقره می‌فرماید: «فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ» یعنی هر کس بر شما تعدّی کرد شما هم به‌مانند همان بر او تعدّی کنید.
از بین بردن فرهنگ ایثار و شهادت منجر به ظلم پذیری می شود
رمضانی نتیجۀ محکوم کردن و یا به انحراف کشاندن و یا منحرفانه تعبیر کردن از فرهنگ ایثار و شهادت را اینگونه توصیف کرد: نتیجه این عمل این است که ما جامعه‌ای ظلم‌پذیر و منظلم ایجاد می‌کنیم. آیا ما چنین جامعه‌ای می‌خواهیم؟ شما امروز نگاه کنید که در وضعیتی که در منطقه ما، در همه اطراف کشور ما انواع خشونت‌ها، جنگ‌ها و ترورها وجود دارد، در جامعه ما امنیت هست؛ این امنیت به خاطر وجود همین فرهنگ ایثار و شهادت است. به خاطر همین است که ما مرزهای دفاعی خودمان را فراتر از مرزهای بین‌المللی خود تعریف کرده‌ایم. اگر جوانان ما در حلب، دمشق، دیر الزور و مرزهای اسرائیل در برابر این خشونت‌طلبان منحرف و ابزارهای دست استعمار یعنی داعشی‌ها و گروه‌های تکفیری قرار نمی‌گرفتند، و اگر نبود این شهادت‌ها، امروز ما باید داخل مرزهای خودمان از خودمان دفاع می‌کردیم؛ بنابراین محکوم کردن فرهنگ ایثار و شهادت به معنای انظلام و ظلم‌پذیری است؛ انظلام و ظلم‌پذیری‌ای که نتیجه عدم غیرت، نتیجه جبن و بزدلی است. البته هیهات که جامعه ما گرفتار چنین وضعیتی شود.
سند توسعۀ پایدار 2030 یکی از ابزارهای سیاستگذارانه نظام امپریالیسم لیبرال سرمایه‌داری است
مدیر حلقه مطالعات تخصصی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در ادامه سند آموزشی 2030 را یکی از ابزارهای سیاستگذارانه نظام امپریالیسم لیبرال سرمایه‌داری معرفی کرد و ابراز داشت: هیچ سندی که خلاف صریح قانون اساسی و خلاف گفتمان معرفتی، ارزشی و فرهنگی انقلاب اسلامی باشد در کشور ما جا ندارد. سند توسعۀ پایدار 2030 در واقع سندی است که می‌خواهد گفتمان توسعه مدرن را در جهان حاکم کند. این سند یکی از ابزارهای سیاستگذارانه نظام لیبرال سرمایه‌داری است برای اینکه بتواند همه جوامع و فرهنگ‌هایی که به نوعی در مقابل گسترش و نفوذ معرفتی، فرهنگی و ارزشی این نظام مقاومت می‌کنند را در خودش هضم کند.
وی ادامه داد: این سند در کشور ما محکوم است؛ هیچ جایی برای تأیید و اجرا ندارد. تأیید و اجرای این سند به معنای آن است که ما کل دستگاه معرفتی، ارزشی و فرهنگیِ خود را کنار بگذاریم و تمام سرمایه‌های مادی و اجتماعی‌مان را تبدیل به ابزاری برای پیاده‌سازی اهداف نظام سلطه که همان نظام لیبرال سرمایه‌داری است بکنیم.
رمضانی خاطرنشان کرد: دولتمردان مؤمن، مسلمان و غیرتمند ما باید به این مطلب توجه کنند که این سند در این کشور قابل اجرا نیست؛ و همانطور که رهبری فرمودند: «اینجا جمهوری اسلامی است». ما در جمهوری اسلامی نمی‌توانیم دوش خود را زیر بار چنین تحمیل‌هایی قرار بدهیم؛ چون چنین تحمیلی در واقع تحمیر، تحمیق و به ضلالت کشاندن انسان و جهان انسانی است.
سند توسعۀ پایدار 2030 همفکری و همدلی را نشانه رفته است
عضو هیأت علمی گروه فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با اشاره به اینکه در تمام بندهای این سند هیچ جایی حرف از همفکری و همدلی نیست، بیان کرد: در هیچ جای این سند نگفته است که بیایید در باب مفاهیم اساسی حوزۀ توسعه، همفکری و هم‌اندیشی کنیم؛ هیچ جا در این سند نگفته است که بیایید دربارۀ ارزش‌های مبنایی توسعه، آن توسعه‌ای که حقیقتاً می‌تواند به تمام ابعاد مادی و معنوی انسان رشد و تعالی ببخشد گفتگو و تبادل نظر کنیم، هیچ جا. تنها گفته‌است باید در اجرای این سند، همۀ کشورها و ملت‌ها همکاری کنند.
وی اضافه کرد: نتیجه پذیرش سند توسعۀ پایدار 2030 این است که دیگران به جای ما فکر کنند و بیگانگان منظومه‌های فکری و ارزشیمان را تعریف کنند.
رمضانی در پایان با بیان اینکه در تمام بندهای این سند فقط همکاری خواسته شده است، تصریح کرد: این به بدان معنا است که دیگران به جای ما فکر کنند، دیگران به جای ما منظومه‌های فکری و ارزشیمان را تعریف کنند و تنها در مقام تطبیق ذهنیت خودشان با وضعیت موجود و امروز ما از ما همکاری بخواهند؛ این به بدان معنا است که ما تفکر خود را کنار بگذاریم، منظومۀ ارزش‌های اخلاقی، ذوقی و معنوی خود را کنار بگذاریم، حتی مجموعه تجارب و دانش‌های مدیریتی خود را در باب توسعه کنار بگذاریم و فقط ببینیم که آن‌ها برای ما چه چیزی تجویز کرده‌اند و همان را عمل کنیم. حاشا و کلّا که چنین چیزی در این کشور پذیرفته شود و بتواند انجام شود./۸۴۱/ت۳۰۲/س