نیایش شبانه‌روزی باز است حتی روزهای تعطیل
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از جوان، وقتی تنهاییم یا احساس می‌کنیم، وقتی غم بزرگی بر دلمان سنگینی می‌کند، احساس پوچی می‌کنیم و چاره‌ای برای کارمان پیدا نمی‌کنیم، همیشه یک روز پر نور در جایی نهفته است که با دل بستن به او و رفتن به سویش، امید از دست رفته‌مان زنده می‌شود. به او که بخشنده، مهربان، بزرگ و بی‌انتها است، پناه می‌بریم، سر و دستانمان را به آسمان بلند کرده و با دعا از درگاهش آرامش جان می‌خریم، هر چه در دلمان است به او می‌گوییم و برای بنده‌اش که اشرف مخلوقات است طلب مدد، نصرت، یاری، مغفرت، آمرزش و نزول نعمت می‌کنیم. اما چه کنیم این دستانی که به آسمان بلند و دل‌هایی که به سوی او روانه شده، خالی برنگردد و چیزهایی که از او طلب می‌کنیم به اوج رسیده و اجابت شود؟
دعا باید با تمام وجود باشد
حجت الاسلام محمدهادی یعوب‌نژاد، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و استاد حوزه و دانشگاه در این باره می‌گوید: آسمانی شدن دعاها در گرو این است که انسان فارغ از تمام خواسته‌هایش سبکبال شود و به خداوند بپیوندد. دعا باید از تمام وجود باشد، نه اینکه فقط زبان به عنوان نماینده اعضا و جوارح لقلقه داشته باشد بلکه باید با درون، برون، دل و زبان آدمی هماهنگ بوده و دعا از صمیم قلب برخیزد.
دعا نعمتی است که حکایت از پیوستگی، قرب و محبت خدا به بندگانش دارد و او در همه ادیان دعا را برای انسان به عنوان یکی از وسایل ارتباط بنده با معبودش قرار داده است. دعا مخصوص روز، ماه وسالی خاص نیست بلکه دعا به صورت آزاد ونامحدود برای بنده قرار داده شده تا در هر زمان و مکانی بتواند دست نیاز به پیشگاه خدا بلند کند. اما برخی از زمان‌ها و مکان‌ها در استجابت دعا تأثیر بیشتری دارند، اینکه انسان در کنار خانه خدا، در مسجد یا حرم امامان معصوم(ع) مانند حرم امام حسین(ع) دست به دعا بردارد مؤثرتر خواهد بود، همچنین دعا در بین دو نماز و در وقت اذان یا در نیمه‌های شب موقع خواند نماز شب، به استجابت، تسهیل و تسریع آن کمک می‌کند.
به طوری مثال زمانی که باران می‌بارد به واسطه بارش این نعمت درهای رحمت الهی باز بوده و دعایی که در این زمان از خدا طلب می‌کنیم، عمیق و اجابتش سریع‌تر به اجابت می‌رسد، مخصوصا در قنوت یا سجده نماز؛ نماز نوعی دعا و عبادت است که بر انسان واجب شده در زمانی خاص آن را به جا آورد. همچنین دعا در دهه اول ذی‌‌الحجه به اجابت نزدیک است.
شرایط باید برای پذیرش دعا مهیا باشد
دعا آدابی دارد که انسان باید به آنها توجه داشته و بدان در حال دعا با چه کسی سخن می‌گوید و چه خواسته‌ای از او طلب می‌کند. باید شرایط را برای دعا مهیا کرد و موانع استجابت آن ار برطرف ساخت تا راه هموار شده وانسان راهش را به درستی طی کند.
یکی از شرایط پذیرش دعا این است که قبل از اینکه چیزی از خدا بخواهیم در پاکی قلب و روحمان تلاش کنیم زیرا پیوند قلب با خالق هستی بدون وجود روح پاک در بدن میسر نمی‌شود.
از گناه توبه کنیم و با خلوت کردن در درگاه خدا و اعتراف به گناه، دیگر آن را انجام ندهیم. گناه لذت دعا و مناجات را از انسان سلب می‌کند، مانع استجابت دعا می‌شود، توفیق دعا و حضور در مجالس دعا را از ما می‌گیرد و در اجابت نشدن دعا نقش دارد. تک تک افراد جامعه باید امربه معرف کنند، جایی که امربه معروف ترک شود دعا اجابت نمی‌شود. انسان به عنوان عضو یک جامعه در سرنوشت آن مسئولیت دارد.
صلوات، دعای همیشه مستجاب
دعا را باید ذکر صلوات بر محمد وآل محمد(ص) شروع کرد، زیرا صلوات در خواست سلام درود از خداوند برای پیامبر اسلام و اهل بیت اوست که به طور قطع مستجاب است. وقتی در ابتدا وانتهای دعاها‌یمان صلوات بفرستیم، خداوند به واسطه بخشندگی‌اش و به خاطر اول وآخر دعا که مستجاب می‌شود، آنچه راکه در بین آن دو صوات قرار دارد نیز اجابت خواهد کرد.
برای اینکه دعایتان در حد حرف باقی نماند قبل از دعا برای خود، در حق دگران دعا کنید که اگر انسان این راه را به خوبی طی کند دعایش پذیرفته می‌شود. برخی دعاها و تقاضاهایمان حتی در دراز مدت برآورده نمی‌شود. این نیز دارای حکمتی است زیرا به طور حتم اجابت آن دعا به مصلحت ما نیست، یعنی چیزی را طلب می‌کنیم که به سود ما نیست، گرچه تصور می‌کنیم که به نفع ماست؛ گاهی دعا مستجاب می‌شود، ولی بخاطر مصالحی تحقق آن به تأخیر می‌افتد.
خداوند فرمود«ادعونی استجب لکم»؛ بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را. پس خدا وعده داده که دعاهای ما را اجابت کند و وعده او حق است، اما وعده خدا برای اجابت یک وعده مشروط است نه مطلق. بدون اینکه خود قدمی به سوی او برداریم، نمی‌توانیم با دعا و ابزاری دیگر قلب خود را به او پیوند بزنیم.
در دعا ثابت قدم باشید
همیشه در دعا ثابت قدم باشید و هیچ گاه از تکرار دعا ناامید نشوید، در روایت است که خداوند وقتی بنده‌ای را دوست داشته باشد، اجابت دعای او را به تأخیر می‌اندازد تا بنده‌اش بیشتر با او رازو نیاز کند.
در نتیجه تقاضاهای ما از خدا به این معنی نیست که در همان روز اجابت شود.مصلحت و شرایط مهم است وخداوند بدون اسباب و علل کاری را انجام نمی‌دهد و ما هیچ نوع شرط و زمینه‌ای برای خدا نداریم و تنها باید شرایط اولیه دعا از طرف خودمان مهیا شود و از همه مهمتر جوانان هستند که در رأس پذیرش دعا قرار دارند و مطمئنا اگر فرد از اعمالش توبه کند و دعایشان با حمد وثنای خدا وپیامبرش همراه باشد، به اجابت خواهد رسید.
علل عدم اجابت دعا از دیدگاه امیرالمؤمنین(ع)
مردی به حضرت علی(ع) گفت: چرا ما دعا می‌کنیم، ولی اجابت نمی‌شود، حضرت فرمود: چون دل‌های شما در هشت مورد خیانت وبی‌وفایی کرد:
1ــ خدا را شناختید، ولی حقش را آن گونه که بر شما واجب بود، ادا نکردید.از این روآن معرفت به کار شما نیامد.
2ــ به پیامبر خدا ایمان آوردید، ولی در عمل با سنت و روش او مخالفت کردید، پس ثمره ایمان شما چه شد؟
3ــ کتاب خدا (قرآن) را خواندید، ولی درعمل با آن مخالفت کردید.
4ــ گفتید ما از آتش دوزخ می‌ترسیم، ولی در همه حالات به واسطه گناهان خود به سوی جهنم می‌روید.
5ــ گفتید ما به بهشت تمایل و رغبت داریم، ولی کارهایی انجام می‌دهید که شما را از بهشت دور می‌سازد.
6ــ نعمت‌های خدا را استفاده می‌کنید، ولی شکر وسپاسگزاری نمی‌کنید.
7ــ خداوند فرمود: شیطان دشمن شماست، شما نیز او را دشمن گیرید. شما به زبان او را لعن می‌کنید، ولی در عمل با او دوستی می‌نمایید و از او اطاعت می‌کنید.
8ــ عیب‌های مردم را برابر دیدگان‌تان قرار دادید و عیب‌های خود را پشت سر انداختید، در نتیجه کسی را ملامت می‌کنید که خود به ملامت سزاوارتر او هستید./971/پ202/ع